1
استادیار دانشکده الهیات و معارف اسلامی . دانشگاه شهید چمران اهواز.
2
دانش آموخته کارشناسی ارشد علوم قرآن و حدیث، دانشکده الهیات و معارف اسلامی. دانشگاه شهید چمران اهواز
چکیده
در مورد نقل به معنا و تأثیر آن در اعتبار و حجیت احادیث، دو نگاه بر مذاهب شیعه و اهل سنت سایه افکنده است. عدهای از علمای فریقین نقل به معنا را تأیید و اخبار منقول به این روش را حجت دانسته و برخی دیگر خلاف آن را اعتقاد دارند. هریک از این دو گروه، باور خود را بر اساس دلایل عقلی و نقلی فراوانی پایهگذاری میکنند؛ سعی هر دو گروه نیز بر آن است که با نقد دلایل مخالف، درستی ادعای خود را اثبات نماید. نوشتار حاضر با تقسیمبندی این دو گروه به موافق و مخالف با روش توصیفی- تحلیلی و نیز با استفاده از منابع کتابخانهای بر آن است که دلایل هر دو دیدگاه را در مورد حجیت نقل به معنا بررسی نماید تا محدوده استفاده از نقل به معنا در میراث حدیثی مسلمانان معلوم شود و نگاه فقها و محدّثان دومذهب نسبت به استفاده از این روش، روشن گردد. در نهایت یافتهها نشان میدهد بیشتر محدثان و فقهای شیعه و سنی با تعیین شرایطی خاص، استفاده از نقل به معنا را در نقل احادیث پذیرفته و به حجیت و اعتبار چنین روایاتی فتوا دادهاند.