بازخوانی مسأله گسترۀ علم امام از نظرگاه دانش مشکل الحدیث

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری علوم و معارف نهج البلاغه، دانشگاه قرآن و حدیث قم، ایران

2 دانشجوی کارشناسی ارشد علوم حدیث گرایش تفسیر اثری، دانشگاه قم، ایران

چکیده

یکی از ویژگی‌‌های لازم برای امام به شهادت احادیث معتبر، علم است. در گسترۀ این علم اختلاف بوده و با توجه به متن روایات، برخی از آنها با اصل مسلّم در نزد شیعه که امام باید عالم به امور مربوط به هدایت بشر باشد در تنافی است و در بسیاری از آنها محدودۀ علم امام را به ما‌سوی‌الله گسترش دادهاند؛ به همین دلیل این مسأله از مشکلات احادیث است و ذیل دانش مشکل الحدیث از آن بحث میشود. این پژوهش بعد از تحلیل و نقد روایات و همچنین اقوال علماء از آغاز تا کنون، به این نتیجه رسیده است که امام نسبت به همه چیز علم احاطی دارد مگر در جایی که خداوند آن علم را از امام قبض کند و یا اینکه امام به‌خاطر مصالحی علم حقیقی خود را بروز ندهد. ارادی‌بودن علم امام به‌جهت ضعف روایات دالّ بر آن و نیز تعارض آنها با روایات معتبر دیگر قابل پذیرش نیست.

کلیدواژه‌ها