1
طلبه درس خارج حوزه علمیه قم و دانشجوی دکتری علوم قرآن و حدیث دانشگاه میبد.
2
دانشیار گروه علوم قرآن و حدیث، دانشکده الهیات، دانشگاه میبد، میبد، ایران/
چکیده
حدیث، گنجینه ارزشمندی است که در طول تاریخ فراز و نشیب‌های داشته است که آشنایی با قراین و شواهد تاریخی مرتبط با حدیث در نزد شیعه و اهل‌سنت تأثیر به‌سزایی در ارزیابی احادیث و چگونگی نقد و بررسی آنان دارد. پژوهش پیش رو به دنبال پاسخ به این پرسش است که: چه اشتراک و افتراقی در بین شیعه و اهل‌سنت در زمینه نشر و حفظ حدیث وجود دارد؟ و نقاط قوت و ضعف هر یک از شیعه و اهل‌سنت در این زمینه چیست؟ و کدام یک از منابع فریقین قابلیت اعتماد بیشتری دارند؟ این نوشتار با روش کتابخانه‌ای و شیوه توصیفی ـ تحلیلی و پژوهشی شکل گرفته است. در این پژوهش دریافتیم معرفی جاعلان حدیث و تأکید بر ذکر أسناد در بین فریقین مشترک بوده و مواردی همچون حضور دویست و پنجاه ساله اهل‌بیت، کتابت حدیث با فاصله کم از زمان صدور، نقل دقیق روایت و نهضت پلایش حدیث از مختصات روایت شیعه است و مواردی چون منع تدوین حدیث، نگاه متفاوت به تعریف حدیث و کثرت راویان مدلّس از ویژگی‌های حدیث اهل‌سنّت است. مقایسه این موارد نشانگر آن است که احادیث شیعه نسبت به اهل‌سنت به دلیل آنکه از طرق متقن به پسینیان رسیده از استحکام بیشتری برخودار بوده و کمتر دست آویز جاعلان قرار گرفته است
)