در دانش فقهالحدیث، نگرش محدثان جامعنگار به موضوعات حدیثی، اهمیت بسزایی دارد. در جایی که محدث نظرش را آشکارا نگفته باشد، دستیابی به نگرش او، نیازمند برخی مهارتهاست. پیشنهاد نوشتۀ پیش رو، تحلیل عنواندهی مؤلف و دقت در گزینش و چینش احادیث باب است. دستهبندی و روایتکردن یا روایتنکردن احادیث مرتبط با باب از سوی مؤلف، راهنمای خوبی برای حدسزدن نظر محدث جامعنگار است. این نوشته با بهکارگیری این شیوه در موضوع اخلاقی «عفاف» کوشیده، عملیبودن پیشنهاد مزبور را نشان دهد. یافتههای برآمده از چهار جامع حدیثی کافی، وافی، وسائل الشیعه و بحار الانوار نشان میدهد که میتوان از این طریق به نگرش محدثان جامعنگار در سه عرصه معناشناسی، ارزشگذاری و کارکردشناسی نزدیک شد.