1
کارشناس ارشد فقه سیاسی دانشگاه باقرالعلوم علیه السلام
2
طلبه سطح3
چکیده
عدهای با تمسک به روایتی نبوی که با مضمون مقابله با خطر اهل بدعت صادر شده است، با استفاده از عبارت تامل برانگیز «باهتوهم» بهتان زدن به اهل بدعت را جایز دانستهاند. این روایت که موسوم به «مباهته» میباشد از نظر صحت سندی بسیار دقیق و از معتبرترین روایات بوده و همچنین در بسیاری از کتب فقهی بدان استناد شده است. گروهی در مقابل نظریه بهتان زدن و جواز دروغ بستن به اهل بدعت معنای «دلیل محکم و مقابله علمی»، به گونهای که موجب حیرت و تحیر مبتدع شود را معنای عبارت مزبور دانستهاند. پرواضح است که پذیرش هر کدام از این معانی در عصر آزادی ارتباطات و تعامل اطلاعات، تبعاتی به همراه داشته باشد. در این پژوهش ضمن بررسی دقیق روایت مورد بحث، به ارائه تعریف مفردات و مقایسه هرکدام از آنها با یکدیگر و سپس به بررسی نظرات قائلین ومخالفان جواز بهتان پرداخته شده است. در نهایت برای مقابله صحیح با مبتدع با برسی نص صریح آیات و روایات مانند دعوت از علماء برای مقابله علمی و دقیق، حرمت اتهام، تهمت و بهتان بیمورد، به نظر میرسد برداشت اتهام زنی، خلاف آموزههای دینی میباشد و در جوامع کنونی با کثرت رسانهها و ارتباطات، میتواند موجب وهن دین و زمینهساز رسوا شدن متشرعین جامعه شود.